Terapia dialektyczno-behawioralna. Co warto o niej wiedzieć?

Jedną z najnowszych metod terapeutycznych w świecie psychologii jest terapia dialektyczno-behawioralna. Pojawiła się ona na przełomie lat 80. i 90. XX wieku. Początkowo była przeznaczona jedynie dla pacjentów cierpiących na zaburzenia osobowości borderline.
Z czasem zauważono, że terapia ta przynosi efekty również w innych problemach emocjonalnych, zaś pacjenci czerpią z niej duże korzyści.

Terapia dialektyczno-behawioralna. Podstawowe założenia

Psychoterapia dialektyczno-behawioralna (DBT) została opracowana blisko 30 lat temu przez Marshę Linehan dla osób z zaburzeniami osobowości. Początkowo badaczka skupiała się na pacjentach cierpiących na zaburzenia borderline, zaś nowa metoda terapii miała być kluczem w rozwiązaniu ich problemu. Dziś po wielu latach badań i skutecznej pracy doświadczonych terapeutów metoda dialektyczno-behawioralna może być stosowana także u innych pacjentów. Wśród podstawowych założeń terapii dialektyczno-behawioralnej można wymienić:

• Uważność (mindfulness) – element ten skupia się na rozwoju umiejętności ,,bycia tu i teraz”, skupieniu na bieżącym doświadczeniu bez oceniania go. Dzięki licznym technikom mindfulness pacjenci mogą zwiększyć świadomość swoich uczuć, emocji i przemyśleń na temat aktualnych doświadczeń. Zwiększenie uważności pomaga nie tylko doskonalić samoświadomość, ale również kontrolować przeżywane emocje.
• Regulację emocji – wielu pacjentów udając się na terapię dialektyczno-behawioralną może mieć trudność w optymalnym regulowaniu emocji. DBT pomaga wszystkim potrzebującym w rozwijaniu umiejętności radzenia sobie z silnymi emocjami poprzez zrozumienie i modyfikację dotychczasowych strategii radzenia sobie w trudnych chwilach.
• Interpersonalność – terapia dialektyczno-behawioralna skupia się nie tylko na regulacji emocji, ale również na relacjach z innymi ludźmi. Dzięki licznym technikom i doświadczeniu terapeuty pacjenci mają szansę rozwinąć umiejętności komunikacji, radzenia sobie z konfliktami i budowaniu satysfakcjonujących relacji.
• Równowagę między zmianą a akceptacją – terapia dialektyczno-behawioralna rzeczywiście dąży do zmiany w wielu obszarach życia pacjenta. Niektóre obszary jednak nie zawsze da się zmienić. Dlatego w trakcie spotkań z terapeutą pacjenci uczą się akceptacji rzeczy, na które nie ma wpływu jednocześnie dążąc do zmiany w pozostałych aspektach własnego życia.

W trakcie sesji terapeutycznych psycholog stawia nie tylko na szczery dialog z pacjentem, ale również stosuje szereg metod, które pomogą mu w regulacji emocji i wyzbyciu się problemów. O przebiegu terapii i stosowanych metodach psycholog zdecyduje po dokładnej analizie potrzeb i zaistniałych problemów pacjenta.

Dla kogo terapia dialektyczno-behawioralna?

Początkowo terapia dialektyczno-behawioralna była przeznaczona dla pacjentów
z zaburzeniami osobowości z pogranicza (borderline). Jednak po wielu latach badań metoda ta może być stosowania także w leczeniu innych problemów. Najczęściej ten rodzaj terapii polecany jest pacjentom, którzy zmagają się z:

• zaburzeniami emocjonalnymi,
• problemami w regulowaniu emocji,
• trudnościami w relacjach z innymi,
• myślami samobójczymi.

DBT jest również skuteczna w problemach z kontrolowaniem impulsów, zaburzeniach odżywiania czy zaburzeniach lękowych. Wielu pacjentów może zastanawiać się, czy terapia dialektyczno-behawioralna jest odpowiednia dla ich problemu. Dlatego przed rozpoczęciem terapii warto sięgnąć po poradę specjalisty. Wykwalifikowany i doświadczony terapeuta pomoże dobrać odpowiedni rodzaj terapii do indywidualnych potrzeb każdego pacjenta.

Terapia dialektyczno-behawioralna. Krótka historia

Terapia dialektyczno-behawioralna została opracowana przez amerykańską psychoterapeutkę Marshę Linehan w latach 80. i 90. ubiegłego wieku. Jest to stosunkowo nowa metoda terapii, która dzięki zaangażowaniu wielu terapeutów może być stosowana w leczeniu wielu problemów emocjonalnych. Początkowo terapia skupiała się na pacjentach
z zaburzeniami osobowości borderline. W założeniu autorki terapia miała pomóc pacjentom skutecznie radzić sobie z trudnościami emocjonalnymi.

W latach 90. terapia dialektyczno-behawioralna odbywała się wyłącznie w formie spotkań grupowych. W trakcie sesji pacjenci nie tylko rozmawiali z terapeutą, ale również udzielali wsparcia pozostałym uczestnikom spotkań. Z biegiem lat dostrzeżono, że DBT może być prowadzona również w formie indywidualnych spotkań z psychologiem.

Początkowo terapia dialektyczno-behawioralna została opracowana z myślą o pacjentach doświadczających zaburzeń osobowości borderline. Dziś dzięki zaangażowaniu specjalistów DBT jest skutecznie stosowana w leczeniu wielu innych problemów w klinikach na całym świecie.