Pomoc psychiatryczna w leczeniu alkoholizmu

Uzależnienie od alkoholu jest chorobą z którą zmaga się blisko 50 milionów osób na całym świecie. Duża dostępność wyrobów wysokoprocentowych, jak również ich popularność sprawiają, że coraz więcej osób popada w uzależnienie od alkoholu. Początkowo problem jest trudny do rozpoznania, jednak z czasem narasta i zmienia całkowicie dotychczasowe życie człowieka. Należy pamiętać, że nigdy nie jest za późno na to, by sięgnąć po pomoc aby poradzić sobie z nałogiem.

Czym jest alkoholizm?

Alkoholizm jest chorobą polegającą na psychicznym, jak i często fizycznym uzależnieniu od alkoholu. Chorzy odczuwają bardzo silną potrzebę spożycia alkoholu. Wieczorny drink po stresującym dniu w pracy, przyjęcie towarzyskie, a nawet spożywanie alkoholu w miejscu pracy – uzależnione osoby często wykorzystują każdą okazję, by zaspokoić swoje pragnienie. Uzależnienie można zasadniczo podzielić na fizyczne, jak i psychiczne. Pierwsze
z nich objawia się zwiększoną tolerancją organizmu na spożywaną ilość alkoholu. Chory jest w stanie spożyć znacznie większą ilość trunku niż osoby zdrowe. Uzależnienie psychiczne
z kolei związane jest z aktywowaniem w mózgu tak zwanego układu nagrody. Picie alkoholu bowiem uwalnia w mózgu człowieka endorfiny odpowiedzialne za poczucie szczęścia
i błogości. Chory podświadomie zaczyna kojarzyć, że wypicie trunku spotka się z nagrodą
w postaci przyjemnego stanu. Aktywacja układu nagrody zbyt często poprzez jeden bodziec może doprowadzić do uzależnienia. Nie inaczej jest w przypadku alkoholu.

Fazy alkoholizmu

Uzależnienie od alkoholu jest chorobą postępującą fazowo. Nie pojawia się ona nagle, lecz przybiera stopniowo na sile powodując coraz większą dewastację organizmu. Zasadniczo wyróżnić można cztery fazy uzależnienia od alkoholu:

• Faza wstępna – jest to początkowa faza uzależnienia. Zaczyna się ona dosyć niewinnie
  i zazwyczaj nie wzbudza żadnych podejrzeń, zarówno ze strony uzależnionego, jak
  i jego otoczenia. Okazjonalny kieliszek szampana na imprezie, wypicie kieliszka wina dla relaksu po ciężkim dniu w pracy. Są to zachowania zazwyczaj nieodbiegające od norm społecznych i niebudzące żadnych podejrzeń. Jednak osoby uzależnione podświadomie dostrzegają, że picie alkoholu sprawia im przyjemność. Zaczynają szukać okazji i usprawiedliwień do spożywania alkoholu. Faza wstępna może trwać nawet kilka lat, przez co organizm chorego zwiększa swoją tolerancję na alkohol. Powoduje to coraz większe jego spożycie w celu zaspokojenia psychicznej potrzeby spożycia trunku.
• Faza ostrzegawcza – w tej fazie człowiek zaczyna pić coraz więcej alkoholu. Szuka wielu możliwych okazji do tego, by zaspokoić swoje pragnienie. Niepohamowane picie
  w barze, spożywanie dużych ilości alkoholu na przyjęciach towarzyskich czy rodzinnych to jedne z licznych możliwości wykorzystywanych przez osoby znajdujące się w fazie ostrzegawczej. Na etapie tym również pojawiają się pierwsze zaniki pamięci (tzw. palimpsesty). Osoba uzależniona nie pamięta, co robiła podczas spożywania alkoholu. Odczuwa przy tym często wyrzuty sumienia i wstyd, jednak zaprzecza istnieniu problemu.
• Faza krytyczna – o tej fazie mówi się, gdy całe życie uzależnionego zaczyna oscylować wokół alkoholu. Chory nie ma już nad sobą kontroli, spożywa alkohol we wszystkich sytuacjach, gdy tylko może. Niejednokrotnie osobie uzależnionej na tym etapie zdarza się pracować w stanie nietrzeźwości lub spożywać alkohol w pracy. Chory porzuca stopniowo dawny tryb życia, urywa znajomości czy kontakt z rodziną. Kiedy ktoś chce mu pomóc, wpada w gniew i wciąż zaprzecza istnieniu problemu. By udowodnić, że wszystko jest w porządku, decyduje się na krótkie, kilkudniowe ostawienie alkoholu. Jest to jednak tylko działanie mające wprowadzić w błąd otoczenie chorego.
• Faza przewlekła – jest to najbardziej zaawansowany etap uzależnienia. Chory spożywa alkohol praktycznie codziennie i prawie nieustannie jest w stanie upojenia alkoholowego. W tej fazie często dochodzi do utraty pracy czy zerwania wszelkich relacji z bliskimi. Alkohol bardzo negatywnie wpływa na jego organizm, powodując zaburzenia pamięci i uwagi, uszkodzenie wątroby, zaburzenia układu nerwowego czy popędu seksualnego (warto podkreślić, że wymienione negatywne skutki spożywania alkoholu mogą wystąpić już we wcześniejszych fazach). Faza przewlekła często wiąże się również z różnymi problemami psychicznymi, takimi jak epizody depresyjne czy poważne zmiany w charakterze.

Przebieg i dynamika zmian u każdego chorego przebiegają indywidualnie. Zależy to bowiem od wielu czynników, między innymi ilości spożywanego alkoholu czy organizmu uzależnionego.

Objawy alkoholizmu

Objawy uzależnienia od alkoholu można podzielić na psychiczne i fizyczne. Do objawów psychicznych zaliczyć można między innymi:

• agresję,
• lęk,
• wahania nastroju,
• gwałtowne stany emocjonalne,
• uczucie psychicznego wyczerpania,
• niepokój.

Alkohol, choć silnie wpływa na psychikę człowieka, ma także negatywny wpływ na cały organizm. Jest to bowiem substancja toksyczna, która spożywana w znacznych ilościach uszkadza narządy wewnętrzne. Do objawów fizycznych wskazujących na uzależnienie należą:

• problemy ze snem,
• drżenie rąk,
• apatia,
• nudności, biegunka,
• problemy ze snem.

Leczenie alkoholizmu

Uzależnienie od alkoholu jest chorobą, która na całym świecie dotyka ok. 50 milionów osób. Wielu chorych wraz z rodzinami zastanawia się, jak wyzbyć się nałogu. Przede wszystkim najważniejsze jest uświadomienie sobie przez pacjenta istniejącego problemu. Jest to zasadniczy fundament pomagający w procesie terapii. Podejmując się leczenia nałogu pierwsze kroki warto skierować do gabinetu lekarza psychiatry. Psychiatra nie tylko rozpozna prawidłowo problem alkoholizmu, ale także wykryje inne ewentualne problemy zdrowotne pacjenta mogące towarzyszyć alkoholizmowi, takie jak np. depresja. W razie konieczności przepisze on odpowiednią farmakoterapię i będzie nadzorował proces terapeutyczny pacjenta. Często koniecznym krokiem jest także pomoc psychoterapeuty. Podczas sesji grupowych lub indywidualnych pacjent przepracowuje swój problem ze specjalistą, zmienia swój sposób myślenia o nałogu a także stara się żyć w trzeźwości. Dlatego w trosce o siebie warto podjąć pierwszy krok, jakim jest konsultacja ze specjalistą.