Genofobia to silny lęk przed stosunkiem płciowym, który objawia się przez stres i niepokój w sytuacjach intymnych. Przyczyn tego zaburzenia jest wiele – od trudnych doświadczeń seksualnych, poprzez wychowanie aż po trudny poród. Genofobia może doprowadzić do trudnych relacji z partnerem, braku satysfakcji ze związku a nawet do rozstania i obniżonej samooceny. Dlatego w przypadku silnego lęku przed seksem warto skorzystać z pomocy dobrego seksuologa.
Skąd się bierze genofobia i dlaczego tak trudno o niej mówić?
Pacjenci zgłaszają się do kliniki z różnymi problemami seksualnymi. Jednym z nich jest paniczny lęk przed seksem i trudności w bliskości z ukochaną osobą. Takie osoby najczęściej zmagają się z genofobią, która jest silnym i trudnym do powstrzymania lękiem przed stosunkiem seksualnym. Pacjent cierpiący na genofobię może odczuwać lęk zarówno podczas zbliżenia, jak i rozmów o seksie. Tak silny lęk doprowadza do sytuacji, w których pacjent nie tylko unika sytuacji intymnych, ale również robi wszystko, by do nich nie doszło. Żyjąc w ciągłych obawach może uciekać się do różnych zachowań, które znacząco utrudnią bądź uniemożliwią mu odbycie stosunku.
W takich sytuacjach wielu mężczyzn podejrzewanych jest o brak miłości wobec drugiej osoby lub nawet o zdradę. Jest to myślenie, które może zranić pacjentów. Osoby cierpiące na genofobię szczerze kochają swojego partnera, jednak żyjąc w silnym lęku nie są w stanie prawidłowo funkcjonować w sferze seksualnej. Dla wielu mężczyzn jest to również temat tabu, który boją się skonsultować z psychologiem. Niestety, brak konsultacji jak i szczerej rozmowy może często doprowadzać do wielu konfliktów, jak i braku wzajemnego zrozumienia w związku.
Mówienie o osobistych problemach w sferze seksualnej wielu osobom nie przychodzi łatwo. Wręcz przeciwnie – znaczna część pacjentów dopiero powoli otwiera się na rozmowę. Nie ma w tym nic złego. Wielu mężczyzn potrzebuje pewnego czasu, by móc porozmawiać o swoich kłopotach w sferze seksualnej. Warto jednak pamiętać, że przekraczając gabinet specjalisty, zyskuje się gwarancję pełnego zrozumienia jak i poufności ze strony seksuologa. Nie oceni on problemów pacjenta, zaś dołoży wszelkich starań, by pomóc mu w rozwiązaniu schorzenia.
Objawy napadów lękowych – kiedy bliskość wywołuje paniczny strach
Lęk przed seksem może dotknąć zarówno mężczyzn, jak i kobiety. Genofobia może pojawić się w każdym wieku w wyniku między innymi traumatycznych lub przykrych wydarzeń na tle seksualnym lub związanych ze sferą intymną, w tym silny ból podczas stosunku. Do częstych przyczyn powstania lęku można przyczynia się również ciężki, bolesny poród z licznymi komplikacjami. Doświadczenie to powoduje, że kobiety, mimo chęci stosowania antykoncepcji niesamowicie boją się ponownego zajścia w ciążę oraz porodu, który może być bolesnym przeżyciem.
Trudne doświadczenia są też przyczyną genofobii u mężczyzn. Blokada przed seksem u mężczyzn może być wynikiem gwałtu, problemów z erekcją, kompleksów na tle wyglądu i obaw przed chorobami przenoszonymi drogą płciową. W obawie przed seksem mogą uciekać się do różnych zachowań unikowych i doświadczać napięcia w organizmie, suchości w ustach i panicznych myśli. Warto pamiętać, że strach przed dotykiem u mężczyzn z genofobią nie świadczy to o braku miłości. Przeciwnie – wielu mężczyzn cierpi z powodu lęku przed zbliżeniem z osobą, którą kochają.
W naszej poradni zdrowia psychicznego świadczymy usługi również dla mężczyzn, którzy cierpią z powodu genofobii. Nasz seksuolog w Poznaniu wykona test na genofobię i dobierze najlepszą metodę leczenia.
Rola kultury i wychowania – jak normy społeczne mogą potęgować lęk?
Objawy genofobii mogą wynikać nie tylko z osobistych doświadczeń, ale też z wpływu kultury i wychowania. W kulturach, w których seksualność jest tematem tabu, młode osoby poznające swoje ciało i role płciowe mogą doświadczać wewnętrznego konfliktu – z jednej strony naturalnej ciekawości i zaspokojenia własnych potrzeb, z lęku, winy i poczucia braku akceptacji. Wychowanie w takiej kulturze może w konsekwencji wiązać się z cierpieniem i prowadzić u dorastających osób do zahamowania, strachu przed bliskością i strachu przed seksem.
Przyczyny genofobii leżą też w braku akceptacji osób z mniejszości seksualnych. Jak podkreślili naukowcy z Uniwersytetu Jagiellońskiego, dzieci należące do mniejszości seksualnych są szczególnie narażone na opresję i doświadczenie stresu mniejszościowego w związku ze swoją orientacją. Osoby, które w dzieciństwie nie mogły mówić o swoich sympatiach do kolegów bądź koleżanek tej samej płci mogą w późniejszym życiu doświadczyć fobii przed seksem, a nawet depresji. Dlatego tak ważna jest rola edukacji.
Terapia indywidualna – pomoc w zrozumieniu i przepracowaniu strachu
Genofobia to przypadłość, która znacząco wpływa nie tylko na jakość życia seksualnego, ale również na sferę emocjonalną i uczuciową. Wielu pacjentów boi się zawrzeć relację z drugą osobą, zaś jeśli już w niej są, zastanawiają się, jak pokonać stres przed seksem. O ile blokada przed pierwszym razem nie powinna budzić większych obaw, tak długotrwały stan rzeczy może prowadzić również do innych konsekwencji, takich jak samotność czy depresja.
Na szczęście, lęk przed seksem można leczyć. Przede wszystkim, w procesie wychodzenia z genofobii niezwykle istotne jest ustalenie podłoża zaistniałego problemu. Może mieć ono bowiem związek z traumą z przeszłości, doświadczoną przemocą lub problemami natury fizjologicznej, takimi jak bóle okolic intymnych czy trudności z erekcją. Prócz tego niezwykle istotną rolę w procesie wychodzenia z genofobii odgrywa psychoterapia z farmakoterapią, których przebieg dobierany jest indywidualnie do problemów pacjenta u lekarza psychiatry. W przypadku psychoterapii pacjent z pomocą terapeuty poznaje emocjonalne podłoże swoich lęków i uczy się nad nimi panować. Wdrożenie farmakoterapii zaś ma za zadanie nie tylko pomóc pacjentowi w wyzbyciu się trudności natury fizjologicznej, ale również w przełamaniu własnych stanów lękowych.
Prócz niezastąpionej pomocy ze strony specjalisty, jakim jest seksuolog bądź psychoterapeuta, znaczącym krokiem w stronę zwalczenia problemu pozostaje uświadomienie sobie faktu, że profesjonalna pomoc jest niezbędnym krokiem w celu poprawy jakości zdrowia i życia. Obawy związane z wyznaniem drugiej osobie własnych problemów są zrozumiałe. Jednak w trosce o jakość własnego życia warto skonsultować się ze specjalistą, którego zadaniem nie jest ocena pacjenta, a jedynie pomoc w wyjściu z trapiących go trudności. Pacjentów, którzy szukają psychoterapii w Poznaniu zapraszamy do Kliniki LMC, w której przyjmują specjaliści od seksualności i leczenia trudnych myśli.
Wsparcie partnera – delikatność i otwarta komunikacja w przezwyciężaniu problemu
Blokadę przed seksem rzadko pozostają niezauważone przez partnera – wpływają na relację, bliskość i wzajemne zaufanie. Dlatego kluczowe w takiej sytuacji jest zrozumienie i otwarta rozmowa, która daje przestrzeń na wyrażenie emocji i obaw.
Po otrzymaniu diagnozy warto porozmawiać z partnerem o zaistniałej sytuacji w szczery o spokojny sposób i wyjaśnić mu, co to jest genofobia. Warto podkreślić, że stres przed seksem wynika z wcześniejszych doświadczeń, traum lub uwarunkowań psychicznych, a nie z braku uczucia czy niechęci wobec partnera. W takiej rozmowie pomocne mogą być wyjaśnienia według schematu: „Boję się seksu, ponieważ…”.
W naszej poradni zdrowia psychicznego wiemy, że pierwsza rozmowa z partnerem o genofobii może być trudna. Dlatego oferujemy wsparcie zarówno pacjentom jak i ich bliskim w zrozumieniu i leczeniu problemu. W ramach konsultacji pacjenci mogą otrzymać pomoc psychologa lub psychoterapeuty od seksualności.
Ćwiczenia zbliżeniowe – stopniowe oswajanie się z intymnością
W trakcie psychoterapii specjalista może zalecić pacjentom ćwiczenia zbliżeniowe, które są ważnym elementem leczenia genofobii. Gdy psycholog uzna, że pacjent jest gotowy na zbliżenie ze swoim partnerem, może zalecić parze stopniowe wyrażanie uczuć w bliskości. Zazwyczaj ćwiczenia zbliżeniowe obejmują na początku wzajemne dotykanie i przytulanie i pocałunki, które mają zbliżyć partnerów i zbudować poczucie bezpieczeństwa. Po obserwacji postępów psycholog może poprosić parę, by spróbowała zbliżyć się do siebie w sytuacji intymnej.
Warto pamiętać, że wszystkie ćwiczenia powinny być wykonywane w bezpiecznej atmosferze i z szacunkiem do osoby, która zmaga się z genofobią. Słuchanie potrzeb pacjenta dotkniętego przypadłością i nieprzekraczanie granic mogą znacząco pomóc w leczeniu choroby.
Bibliografia:
- Iniewicz, G., Grabski, B., & Mijas, M. (2012). Zdrowie psychiczne osób homoseksualnych i biseksualnych: rola stresu mniejszościowego.
- Izdebski, Z. (2006). Obawy i trudności w życiu seksualnym.