Seks jest nieodłącznym elementem wielu związków. Wpisany w ludzką naturę pozwala nie tylko czerpać satysfakcję z relacji z drugą osobą, ale również umacnia ją i sprawia, że partnerzy znacznie zbliżają się do siebie. Oczywiście, wiele osób chce, by intymne chwile z partnerem odbywały się w wyjątkowych okolicznościach, pod wpływem silnej miłości. Niesamowicie zależy im, by ten czas był wyjątkowy. Mogą w związku z tym mieć wiele obaw – czy robią to z właściwą osobą, w odpowiednim czasie i miejscu. Nie ma w tym absolutnie nic złego. Obawy przed pierwszym stosunkiem lub zbliżeniem z osobą, która zajmuje szczególne miejsce
w życiu, są w pełni zrozumiałe i świadczą o głębokim zaangażowaniu. Są jednak pacjenci, którzy odczuwają silny nieuzasadniony lęk przed odbyciem stosunku z drugą osobą. Mowa tu o genofobii, czyli panicznym lęku przed seksem.
Lęk przed seksem u mężczyzn
Genofobia jest silnym, irracjonalnym lękiem przed seksem z drugą osobą. Pacjent może odczuwać lęk nie tylko w sytuacji możliwego bezpośredniego zbliżenia z partnerem, ale również podczas rozmów czy myśli o seksie. Poczucie to doprowadza do sytuacji, że pacjent przez silny lęk nie tylko unika sytuacji w których może dojść do zbliżenia, ale również robi wszystko, by do nich nie doszło. Żyjąc w ciągłych obawach może uciekać się do różnych zachowań, które znacząco utrudnią bądź uniemożliwią mu odbycie stosunku. W takich sytuacjach wielu mężczyzn podejrzewanych jest o brak miłości wobec drugiej osoby lub nawet o zdradę. Jest to myślenie, które może zranić pacjentów. Osoby cierpiące na genofobię bowiem szczerze kochają swojego partnera, jednak żyjąc w silnym lęku nie są w stanie prawidłowo funkcjonować w sferze seksualnej. Dla wielu mężczyzn jest to również temat tabu, który boją się skonsultować z najbliższymi oraz specjalistą, jakim jest seksuolog. Pacjentów uważają bowiem, że ich przypadłość nie powinna mieć miejsca. Niestety, brak konsultacji jak i szczerej rozmowy może często doprowadzać do wielu konfliktów, jak i braku wzajemnego zrozumienia w związku. Mówienie o osobistych problemach w sferze seksualnej wielu nie przychodzi łatwo. Wręcz przeciwnie – znaczna część pacjentów dopiero powoli otwiera się na rozmowę. Nie ma w tym nic złego. Wielu mężczyzn potrzebuje pewnego czasu, by móc porozmawiać o swoich kłopotach w sferze seksualnej. Warto jednak pamiętać, że przekraczając gabinet specjalisty, zyskuje się gwarancję pełnego zrozumienia jak i poufności ze strony seksuologa. Nie oceni on problemów pacjenta, zaś dołoży wszelkich starań, by pomóc mu w rozwiązaniu schorzenia.
Lęk przed seksem u kobiet
Lęk przed seksem może dotknąć zarówno mężczyzn, jak i kobiety. Genofobia może pojawić się w każdym wieku w wyniku między innymi traumatycznych lub przykrych wydarzeń na tle seksualnym lub związanych ze sferą intymną. Do takich u kobiet zaliczyć można chociażby silny ból okolic intymnych odczuwany podczas stosunku. Do częstych przyczyn powstania lęku można przyczynia się również ciężki, bolesny poród z licznymi komplikacjami. Doświadczenie to powoduje, że kobiety, mimo chęci stosowania antykoncepcji niesamowicie boją się ponownego zajścia w ciążę oraz porodu, który może być bolesnym przeżyciem. W obawie przed zbliżeniem tak jak mężczyźni mogą uciekać się do różnych zachowań unikowych, takich jak chociażby emocjonalne odsunięcie się od partnera. Nie świadczy to oczywiście o braku miłości. Jednak paraliżujący lęk jest tak silny, że pacjentki mogą znacząco odsunąć się od partnera. Niestety zachowania unikowe, które przy genofobii są często stosowane, mogą doprowadzić do wielu nieporozumień w relacji z drugą osobą.
Lęk przed seksem przyczyny
Genofobia jest problemem, który znacząco wpływa na jakość relacji z drugim człowiekiem. Niemożność w zbliżeniu się do ukochanej osoby oraz trudność w rozmawianiu o lęku mogą powodować nie tylko gorsze samopoczucie pacjenta, ale również emocjonalne odsunięcie się od ukochanej osoby. Genofobia jest zaburzeniem, które może mieć różne przyczyny. Do najczęstszych zaliczyć można takie sytuacje, jak:
- przykry pierwszy stosunek seksualny,
- bycie ofiarą przemocy seksualnej,
- zbyt wczesny kontakt z pornografią w dzieciństwie,
- wychowanie w przekonaniu, że seksualność jest tematem tabu,
- wyjątkowo ciężki poród,
- silny ból przy odbywaniu stosunków,
- problemy z erekcją bądź wytryskiem.
Doświadczenia pacjentów mogą znacząco się różnić. Każdy z nich jest inny, mają oni różne doświadczenia życiowe, przekonania czy stan zdrowia. Dlatego niezwykle istotne jest ustalenie przyczyn powstania genofobii, by móc rozpocząć proces leczenia.
Jak pokonać lęk przed seksem
Genofobia jest problemem, który znacząco wpływa nie tylko na jakość życia seksualnego, ale również na sferę emocjonalną i uczuciową. Wielu pacjentów boi się zawrzeć relację z drugą osobą, zaś jeśli już w niej są, odczuwają silny lęk przed możliwością intymnego zbliżenia się z partnerem. Taki stan rzeczy może prowadzić również do innych konsekwencji, takich jak samotność czy depresja.
Na szczęście, lęk przed seksem można leczyć. Przede wszystkim, w procesie wychodzenia z genofobii niezwykle istotne jest ustalenie podłoża zaistniałego problemu. Może mieć ono bowiem związek z traumatycznymi doświadczeniami lub problemami natury fizjologicznej, takimi jak bóle okolic intymnych czy trudności z erekcją. Prócz tego niezwykle istotną rolę w procesie wychodzenia z genofobii niezwykle ważną rolę zajmuje psychoterapia i farmakoterapia, których przebieg dobierany jest indywidualnie do problemów pacjenta. W przypadku psychoterapii pacjent z pomocą terapeuty poznaje emocjonalne podłoże swoich lęków i uczy się nad nimi panować. Wdrożenie farmakoterapii zaś ma za zadanie nie tylko pomóc pacjentowi w wyzbyciu się trudności natury fizjologicznej, ale również w przełamaniu własnych stanów lękowych.
Prócz niezastąpionej pomocy ze strony specjalisty, jakim jest seksuolog bądź psychoterapeuta, znaczącym krokiem w stronę zwalczenia problemu pozostaje uświadomienie sobie faktu, że profesjonalna pomoc jest niezbędnym krokiem w celu poprawy jakości zdrowia i życia. Obawy związane z wyznaniem drugiej osobie własnych problemów są zrozumiałe. Jednak w trosce o jakość własnego życia warto skonsultować się ze specjalistą, którego zadaniem nie jest ocena pacjenta, a jedynie pomoc w wyjściu z trapiących go trudności.