Czy można uzależnić się od adrenaliny?

Szybka jazda samochodem, uprawianie sportów ekstremalnych, intensywne ćwiczenie na siłowni – aktywności te są dość popularne a zarazem lubiane nie tylko przez mężczyzn, ale również pośród kobiet. Powodują znaczne pobudzenie organizmu a także doprowadzają do wyrzutu dużych ilości adrenaliny, czyli hormonu przetrwania, który mobilizuje organizm do reagowania w sytuacji zagrożenia. Bez adrenaliny nie jest możliwe prawidłowe funkcjonowanie. Jej nadmiar jednak może doprowadzić do problemu, jakim jest uzależnienie.

Uzależnienie od adrenaliny

Adrenalina, inaczej epinefryna, jest hormonem, którego człowiek potrzebuje do prawidłowego funkcjonowania. Wytwarzany przez rdzeń nadnerczy zostaje uwolniony do krwiobiegu w momencie działania niebezpiecznych bodźców na organizm. Do takich należą nie tylko sporty ekstremalne, ale również różnego rodzaju wypadki, przykre przeżycia czy sytuacje, w których życie i zdrowie ludzkie może być zagrożone. Wysokie wydzielanie adrenaliny utrzymuje się także w momencie, gdy pacjent staje przed ważnymi dla niego momentami w życiu, takimi jak egzamin, prezentacja w pracy czy rozmowa z przełożonym. Człowiek, podświadomie czując zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki. Jest to ewolucyjnie zaprogramowany mechanizm, dzięki któremu przodkowie współczesnych ludzi mieli szansę przetrwać w niesprzyjających im warunkach. W sytuacji zagrożenia nadnercza uwalniają do krwiobiegu adrenalinę, która działając na liczne receptory w organizmie mobilizuje organizm do walki, przyspiesza pracę serca, zwiększa siłę mięśni, poziom ciśnienia i cukru we krwi oraz prowadzi do rozszerzenia dróg oddechowych. Zwiększona dawka adrenaliny doprowadza także do zmniejszenia krwotoków i odczuwania bólu. Hormon ten wykorzystywany jest również do pobudzenia pracy serca w przypadku zawału mięśnia sercowego.

Uzależnienie od adrenaliny objawy

Adrenalina posiada wiele korzystnych skutków dla człowieka. Mobilizuje organizm do działania, poprawia pracę serca oraz ułatwia oddychanie. W odpowiednich ilościach prowadzi również do dobrego samopoczucia i późniejszej satysfakcji z pokonanych trudności i wyzwań. Warto jednak pamiętać, że epinefryna dostarczana do organizmu w nadmiernych ilościach może doprowadzić do uzależnienia. Mowa tu nie tylko o dawkach przyjmowanych dożylnie, ale również o naturalnym wyrzucie adrenaliny poprzez częste doświadczanie przeżyć ekstremalnych i stresujących. Do najczęstszych objawów świadczących o uzależnieniu od adrenaliny należą:

• nieustanna potrzeba doświadczania wrażeń,
• częste podejmowanie ekstremalnych aktywności,
• popadanie w liczne konflikty w celu doświadczenia emocji,
• zanik instynktu samozachowawczego,
• pogorszenie wyników w pracy.

Adrenalina, mimo iż jest naturalnym hormonem występującym w organizmie człowieka, potrafi działać na niego jak narkotyk. Podczas zwiększonej ilości epinefryny w krwiobiegu człowiek czuje znaczne pobudzenie, wyostrzają mu się zmysły, zmniejsza się podatność na ból, zaś racjonalne myślenie zostaje ograniczone. Ludzie w momencie działania adrenaliny często zapominają również o towarzyszącym im problemach, bowiem liczy się dla nich tylko chwila obecna i pełne skupienie na wykonywanej czynności. Doświadczenia te, dając poczucie podniecających przeżyć, łatwo doprowadzają do uzależnienia pacjenta.

Uzależnienie od adrenaliny leczenie

Adrenalina jest hormonem, którego nie można całkowicie wyzbyć się z organizmu. Jest on bowiem naturalną częścią gospodarki hormonalnej, zaś funkcjonowanie bez niej byłoby niemożliwe. Co więcej, człowiek nie jest w stanie wyeliminować ze swojego życia wszystkich stresujących czy ekstremalnych momentów życiowych, które wiążą się ze zwiększonym wydzielaniem epinefryny. Na szczęście, uzależnienie to można leczyć. O tym, jak leczyć uzależnienie od adrenaliny, decyduje przede wszystkim indywidualna sytuacja każdego pacjenta. Najczęściej stosowaną metodą do uporania się z problemem uzależnienia jest psychoterapia, która cechuje się wysoką skutecznością w wyzbywaniu się nałogów. Przy rozpoczynaniu leczenia niezwykle istotne jest, by ustalić podłoże zaistniałego problemu.
Do rozwoju uzależnienia bowiem mogą przyczynić się takie czynniki, jak na przykład monotonny tryb życia lub uwarunkowania osobowościowe i temperamentalne. Celem prowadzonej psychoterapii zaś jest nie tylko zrozumienie emocjonalnego podłoża własnego problemu przez pacjenta, ale przede wszystkim zmniejszenie zapotrzebowania na adrenalinę
i prawidłowe funkcjonowanie w sytuacjach dostarczających dużych emocji.