Hospitalizacja psychiatryczna – kiedy psychiatra kieruje do szpitala?

Leczenie psychiatryczne jest systematycznym procesem. By pozbyć się problemu, niezbędne jest odbycie co najmniej kilku wizyt u lekarza psychiatry. Po odbytej konsultacji pacjent wraca do funkcjonowania w codziennym życiu. Zdarza się jednak, że ze względu na specyfikę problemu będzie on wymagał hospitalizacji w szpitalu psychiatrycznym. Kiedy pobyt
w szpitalu jest niezbędny, a kiedy jedynie zalecany? Czy rzeczywiście jest się czego obawiać?

Kiedy psychiatra kieruje do szpitala?

W trakcie trwania leczenia lekarz psychiatra może stwierdzić, że pacjent wymaga pobytu
w szpitalu psychiatrycznym. Oczywiście, dzieje się to wówczas, gdy specjalista uzna, że jest to niezbędny krok, by pacjent mógł powrócić do pełni zdrowia. Pobyt w szpitalu nie jest jednak alternatywą dla procesu terapeutycznego. Powstaje więc pytanie – kiedy psychiatra kieruje do szpitala? Lekarz wypisuje skierowanie na hospitalizację jedynie wówczas, gdy przyniesie ona odpowiednie efekty. Dzieje się to wówczas, gdy pacjent powinien być przez pewien czas monitorowany przez personel medyczny – gdy zagraża on sobie lub otoczeniu lub w przypadku potrzeby wdrożenia leczenia farmakologicznego, które wymaga ciągłej obserwacji lub gdy wymaga tego specyfika i stopień zaawansowania choroby. W takich przypadkach, zazwyczaj po uprzedniej konsultacji z pacjentem, lekarz psychiatra decyduje skierować pacjenta na hospitalizację w szpitalu psychiatrycznym.

Kiedy pobyt w szpitalu jest wskazany, a kiedy niezbędny?

Hospitalizacja psychiatryczna może być wskazana przez lekarza prowadzącego lub niezbędna i tym samym – obowiązkowa. W pierwszym przypadku pobyt w szpitalu jest najczęściej wizytą planową. Lekarz prowadzący wręcza pacjentowi skierowanie, które ten musi dostarczyć do wybranej kliniki, a następnie zgłosić się w wyznaczonym przez placówkę terminie na odbycie leczenia. Ma to miejsce w przypadku zaplanowanej terapii farmakologicznej wymagającej nieustannego nadzoru personelu medycznego, w celu dokonania diagnozy lub odbycia standardowego leczenia łączącego terapię farmakologiczną, diagnostykę i sesje terapeutyczne.
W niektórych przypadkach leczenie psychiatryczne jest niezbędną formą przywracania pacjenta do zdrowia. Dzieje się to wówczas, gdy zagraża on sobie lub otaczającemu go środowisku. Zgodnie z Uchwałą o ochronie zdrowia psychicznego, leczenie psychiatryczne, jak każda forma leczenia, wymaga uprzedniej zgody pacjenta. Niemniej, istnieją sytuacje, gdy w przypadku zagrożenia życia pacjenta lub osób postronnych lekarz może zdecydować się na przymusowe umieszczenie chorego w placówce bez jego zgody. Dzieje się to wówczas, gdy:

• osoba chora psychicznie zaczyna zachowywać się w taki sposób, że nierozpoczęcie leczenia szpitalnego może być zagrożeniem dla niej jak i osób ją otaczających,
• chory przejawia skrajne zachowania zagrażające jemu jak i jego otoczeniu,
• gdy zachowanie pacjenta wskazuje na to, iż zagraża on sobie lub najbliższym osobom, niemniej budzi on poważne wątpliwości odnośnie swojego stanu zdrowia; w takim przypadku lekarz psychiatra wraz z personelem muszą wyjaśnić sprawę w ciągu 10 dni,
• gdy chory nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować, jednak istnieje szansa na wyleczenie go poprzez hospitalizację.

Powyższe założenia mogą wzbudzić w przyszłych pacjentach lęk przed zgłoszeniem się na oddział psychiatryczny. Wielu bowiem wydaje się, że jest to miejsce godzące w godność ludzką. Liczne nieprawdziwe założenia głoszą tezy sprzeczne ze stanem faktycznym współczesnych placówek ochrony zdrowia psychicznego. Należy mieć na uwadze fakt, iż leczenie psychiatryczne ma na celu poprawę stanu zdrowia i jakości życia pacjenta i nie ma nic wspólnego z licznymi głoszonymi powszechnie założeniami.

Korzyści z hospitalizacji

Wielu pacjentów słysząc o pobycie w szpitalu psychiatrycznym odczuwa silny lęk i dyskomfort. Niestety, wciąż powszechne jest przekonanie, iż pobyt w placówce zdrowia psychicznego to temat o którym nie powinno się rozmawiać. Czując lęk przed stygmatyzacją wielu pacjentów stara się za wszelką cenę uniknąć zarówno leczenia psychiatrycznego, jak i ukryć fakt o jego odbyciu. Czy rzeczywiście jest się czego wstydzić? Pomimo licznych stereotypów funkcjonujących w społeczeństwie, świadomość ludzi na temat pomocy psychologicznej i psychiatrycznej nieustannie zwiększa się. Do szpitali trafiają osoby z różnymi problemami. Jedni muszą odbyć specjalną terapię farmakologiczną, inni muszą odbyć badania, zaś jeszcze inni kierowani są do placówki w celu leczenia różnego rodzaju chorób, takich jak schizofrenia czy choroba afektywna dwubiegunowa. Strach niektórych pacjentów przed stawieniem się w rejestracji szpitala bywa nieraz ogromny. Równie duże jednak są korzyści wyniesione z pobytu w placówce. Szpital nie jest bowiem wyrokiem. Jest on jedynie środkiem do osiągnięcia celu, jakim jest powrót do pełni zdrowia. Wykwalifikowany personel medyczny przed rozpoczęciem procesu leczenia uważnie zapozna się z dokumentacją medyczną chorego, odbędzie z nim szczegółową konsultację i dobierze odpowiednie metody leczenia. Przez cały okres pobytu pacjent może liczyć na troskę, jak i wiedzę lekarzy i mieć gwarancję odpowiedniej opieki.

Równie ważne w procesie powrotu do zdrowia są także motywacja i odpowiednie nastawienie pacjenta. Przede wszystkim nie należy zapominać, iż pobyt w szpitalu jest jedynie środkiem do celu, jakim jest powrót do pełni zdrowia. To bardzo ważny fakt, bowiem w przypadku braku poczucia sensu leczenia nastąpić może nawrót problemów u pacjenta lub terapia może okazać się nieskuteczna. Dlatego w razie potrzeby nie warto zwlekać z wizytą na oddziale psychiatrii. Tylko odpowiednia interwencja gwarantuje skuteczny powrót do zdrowia i wyzbycie się ciążącego problemu.