Depresja czy przygnębienie? – rozpoznaj pierwsze symptomy choroby

Każdy człowiek miewa gorsze chwile. Każdy w swoim życiu doświadczył momentów smutku, przygnębienia, braku chęci do wykonywania czegokolwiek. Często takie sytuacje następują po jakichś przykrych zdarzeniach: niepowodzeniach, porażkach, zmianach czy stratach. Poczucie utraty i bólu jest elementem procesu dorastania i dorosłości, którego nie da się uniknąć.

Przygnębienie

Zdarza się, że osoby, na których nam bardzo zależy odrzucają nas; nie udaje nam się zrealizować ważnego planu; otrzymujemy oceny, których się nie spodziewaliśmy czy osoby, które kochamy odrzucają nas lub umierają. W takich sytuacjach, często wystarcza pomoc bliskich osób: rodziny, przyjaciół. Zwykle bowiem w obliczu straty początkowo pogrążamy się w żałobie, po pewnym czasie jednak się z niej wyzwalamy i choć nasze życie staje się uboższe, jesteśmy w stanie z wiarą i nadzieją spoglądać w przyszłość. Prawie każda osoba w obliczu takich sytuacji reaguje w ten sam sposób – przygnębieniem. Odczuwamy wówczas smutek, zniechęcenie, apatię, bierność, utratę zainteresowania czymkolwiek. Zwykle takie chwilowe (kilkugodzinne, kilkudniowe) obniżenie nastroju traktuje się jako normalną reakcję – nie jest to poważny stan wymagający pomocy specjalistów (chyba że wystąpią objawy opisane w dalszej części artykułu).

Czy to przygnębienie czy już depresja?

Nasuwa się pytanie kiedy takie (mogłoby się wydawać) niepozorne przygnębienie przekształca się w zaburzenie psychiczne – depresję, w leczeniu którego niezbędna jest pomoc profesjonalistów? Na powyższe i inne pytania dotyczące depresji odpowiemy
w niniejszym artykule.
Normalne przygnębienie różni się od zaburzenia depresyjnego jedynie stopniem,
a nie rodzajem doświadczanych objawów. Co oznacza, iż oba stany charakteryzuje ten sam rodzaj symptomów i oba są przyczyną podobnych stanów emocjonalnych, poznawczych, problemów w pracy czy w funkcjonowaniu społecznym. Jednak u osób cierpiących na zaburzenia depresyjne doświadczane objawy są cięższe, występują częściej i dłużej się utrzymują.
Podsumowując: rozróżnienia na przygnębienie i epizod depresji dokonuje się na postawie:

• Czasu trwania objawów
• Intensywności/ciężkości objawów

Kiedy rozpoznajemy depresję?

Zgodnie ze Światową Klasyfikacją Zaburzeń Psychicznych i Zaburzeń Zachowania (ICD-10) depresja jest to zaburzenie psychiczne, należące do grupy zaburzeń nastroju, w którym bez widocznej przyczyny następuje trwające co najmniej 2 tygodnie m.in. obniżenie nastroju, przygnębienie, poczucie braku własnej wartości, smutek oraz zniechęcenie do wykonywania codziennych czynności.
W związku z powyższym depresję (w odróżnieniu od przygnębienia) rozpoznajemy, gdy przez okres co najmniej dwóch tygodni u pacjenta występują następujące objawy:

• osłabienie koncentracji i uwagi,
• niska samoocena i mała wiara w siebie,
• poczucie winy i małej wartości (nawet w epizodach o łagodnym nasileniu), smutek,
• pesymistyczne, czarne widzenie przyszłości,
• myśli i zamiary samobójcze,
• zaburzenia snu, zmniejszony apetyt.

Czy to wciąż przygnębienie czy już depresja?

Czy jeszcze powinienem/powinnam starać się radzić sobie sama/sam czy już należy zgłosić się do specjalisty?
Odpowiedź na powyższe pytania są następujące: Gdy rozpoznamy u siebie występowanie powyżej wypisanych objawów przez okres co najmniej 2 tygodni, wówczas diagnozujemy depresję, a nie przygnębienie. Warto w takiej sytuacji zgłosić się po profesjonalną pomoc. Pierwszą drogą pomocy zwykle jest wizyta u psychologa. Należy jednak podkreślić, iż jeśli nawet objawy trwają krócej niż dwa tygodnie ale są bardzo intensywne – uniemożliwiają normalne funkcjonowanie, jak np. silne zaburzenia snu, bardzo mocno obniżony nastrój, ciągły płacz i silne przygnębienie, wówczas niezwłocznie należy sięgnąć po pomoc psychologa lub psychiatry. Zwłaszcza w przypadkach, gdy u pacjenta występują myśli lub zamiary samobójcze należy niezwłocznie zgłosić się do psychiatry, zadzwonić na 112 lub zgłosić się na SOR albo oddział psychiatryczny.

Jakie są rokowania depresji?

Warto podkreślić, iż im szybciej zdiagnozowana depresja, tym lepsze rokowania – szybciej można uzyskać poprawę samopoczucia i powrócić do pełni sił dzięki leczeniu depresji. W związku z powyższym, nie warto odraczać kontaktu z psychologiem czy psychiatrą jeśli mamy poczucie, iż przygnębienie przekształciło się w epizod depresji.